Świnki miniaturki są coraz popularniejszym wyborem jako domowy pupil, chociaż w Polsce nie są zbyt częstym wyborem. Urzekają ludzi swoją sylwetką, zadartym ryjkiem i zwisającym brzuchem. Często są kupowane jako małe prosiaki, które są niewielkie i leciutkie, jednak należy pamiętać, że każde zwierzę z czasem dorasta. Wiek osiągnięcia przez miniaturkę dorosłych rozmiarów to 3-5 lata, osiągają wtedy wagę nawet do 60 kg w zależności od wybranej rasy. Są one polecane dla osób, które posiadają dom z ogródkiem i nie zawahają się go przeznaczyć dla świnki. Mikroświnki są towarzyskie i przyjacielskie, łatwo się uczy nowych sztuczek (w tym przychodzenia na zawołanie) i nie można się przy nich nudzić.
Skąd się wzięły? Rasy świnek miniaturek
Mini świnki powstały w wyniku krzyżowania miniaturowych ras świń, do których należą:
- Nowozelandzka kune-kune,
- Gloucester Old Spot,
- Ossabaw Island
- Świnia wietnamska.
Powstały one po raz pierwszy w Kanadzie i Wielkiej Brytanii pod koniec lat 80. Na początku ich nazwa brzmiała miniaturowe świnki zwisłobrzuche, obecnie ze względu na prasę zostały nazwane mikroświnkami lub miniświnkami. Najpopularniejsze rasy świnek miniaturowych to nowozelandzka Kune-Kune, Gloucester Old Spot, Ossabaw Island i wietnamska zwisłobrzucha.
Świnki Kune-Kune pochodzą z Nowej Zelandii, ostatnie osobniki tej rasy zostały uratowane przez Michaela Willisowa i Johna Simistera w 1976 roku przed wyginięciem. Są to świnki ciche i bezwonne, dobrze wychowane są równeiż bezpieczne dla dzieci i można je utrzymywać zarówno w domu, jak i cały rok na zewnątrz. Można również spotkań świnki getyńskie lub wietnamskie.
Świnka getyńska jest specjalną rasą świnki miniaturki, które zostały wyselekcjonowane pod kątem jak najmniejszej wagi. Masa dorosłego osobnika waha się w okolicach 20 kg przy wzroście 30 cm. Powstały w przeznaczeniu bycia zwierzęciem laboratoryjnym po skrzyżowaniu Minnesota Minipig, wietnamskiej świnki zwisłobrzuchej i German Landrace.
Świnka wietnamska rośnie do ok. 50 cm i może ważyć 60 kg. Nie nadaje się do życia w bloku, nie są przyzwyczajone do życia w mieszkaniu, które jest dla niej przestrzenią nienaturalną.
Istnieją również takie rasy, jak amerykańska mini świnia, Mulefoot, Ossabaw Island, Meishan, Juliana, Yucatan, Pot-Bellied, Gottengin i Hanford. Amerykańska mini świnka jest rasą powstałą poprzez wiele lat krzyżowania wielu ras z całego świata, jej atutem jest posiadanie mniejszego wzrostu, niż większość ras mini świnek i jest jedną z najbardziej zróżnicowanych ras pod względem koloru szczeciny i znaczeń. Świnka Ossabaw Island powstały z populacji dzikich świń na wyspie Ossabaw, która powstała po wypuszczeniu świń z farm przez hiszpańskich podróżników. Świnki rasy Meishan są jedną z większych ras mini świń, które mogą być małej lub średniej wysokości i są jedną z najstarszych azjatyckich ras trzody chlewnej. Groziło im wyginiecie przez zamknięcie programu hodowlanego, jednak dwójka ludzi zdecydowała się na kontynuowanie hodowli na własną rękę. Świnie Juliana są niewielkie i w kolorowe łaty, są bardziej długie niż wysokie i posiadają lekką budowę ciała. Rasa Yucatan jest jedną z mniej popularnych ras i posiadają z natury niewielkie rozmiary ciała, dlatego wykorzystywane są do krzyżowania w celu powstawania nowych ras.
Świnki można również podzielić ze względu na wysokość. Najmniejsza z nich to tea-cup pig, następnie są Juliana pig, potem micro mini pig a największe z nich to pocket pig.
Cechy charakterystyczne mini świnek — wielkość i waga
Cechą charakterystyczną mini świnek jest ich niewielki wzrost w porównaniu z hodowaną w gospodarstwach świnią domową, która osiąga nawet do 400 kilogramów. Świnka miniaturowa mierzy około 30-45 cm wzrostu przy wadze od 25 do nawet 60 kilogramów. Wcześnie osiągają dojrzałość płciową, bo nawet w wieku 5-6 miesięcy mogą zostać rodzicami. Jednak ich ostateczna wielkość jest osiągana w wieku nawet 5 lat. Posiadają również nieco ugięte tylne nogi, charakterystyczny, zwisający brzuszek oraz zadarty ryjek, który dodaje zwierzętom uroku.
Gdzie kupić świnkę?
W Polsce znajdują się hodowle miniaturowych świnek, które funkcjonują od wielu lat. Często ogłaszają się ze sprzedażą świnek na portalach ogłoszeniowych lub grupach na mediach społecznościowych. Przy zakupie warto dowiedzieć się paru informacji o hodowli, a także o wielkości rodziców (od niej zależy wielkość świeżo zakupionej świnki). Można również zapytać o wskazówki do opieki nad nowym podopiecznym. Często ogłoszenia znajdują się na takich portalach, jak Allegro czy OLX, gdzie można wystawiać zwierzęta na sprzedać.
Cena świnki miniaturki
Rozbieżność cenowa może być ogromna. W zależności od rasy i wielkości rodziców, cena może się wahać od 30 złotych za świnkę przez średnią cenę 300 złotych za osobnika, aż po ponad 1000 złotych za potomstwo najmniejszych rodziców. Na portalu OLX najniższa cena za świnkę miniaturkę wynosi ok. 150 złotych, zaś najwyższa – 300 złotych. Na Allegro rzadko można znaleźć ogłoszenia sprzedaży, jednak zwykle cena za świnkę na tym portalu wynosi ok. 800 złotych. Należy zawsze sprawdzać, czy świnki pochodzą z legalnego źródła i jakie warunki miały zapewnione do tej pory.
Czym żywić świnkę miniaturkę?
Świnka miniaturka wygląda z kojca (źródło: wikipedia.org)
Świnki miniaturowe są wszystkożerne. Ich podstawowym elementem diety powinny być warzywa, które dostarczą najbardziej wartościowych składników odżywczych przy niskiej zawartości kalorycznej. Świńscy pupile mogą zaspokoić swój niegasnący apetyt przy jednoczesnym braku nabierania masy mięśniowej i tłuszczowej. Można również do diety wprowadzać owoce, jednak w ramach przekąski lub nagrody. Dorosłą świnkę należy karmić co najmniej dwa razy dziennie, rano i wieczorem. Latem warto udostępnić świnkom kawałek ogrodu, wybiegu lub pastwiska, by zasmakowały zdrowej, zielonej trawy oraz rosnących ziół. Należy podawać również białko, które jest najlepiej przyswajalne z orzechów, fasoli i soi. Z warzyw, które są najlepsze w żywieniu świnek, dobrze jest wykorzystywać cukinie, kabaczki, buraki, dynie, marchew, brokuły, ogórki, kalafior i rzepę. Ziemniaki zawierają dużą ilość skrobi, dlatego należy je podawać ostrożnie. Świnki miniaturowe mogą również jeść zieleninę — sałatę rzymską, nać marchwi, liście buraków i kapustę włoską oraz zboża (otręby zbożowe, chleb pełnoziarnisty, ryż, kiełki pszenicy i samą pszenicę oraz jęczmień). Można również stosować dodatki z siemienia lnianego, karmy zbożowej dla trzody chlewnej.
Produktami, które nie są przeznaczone dla miniaturowych świnek, są karma dla psów i kotów (zbyt wysoka zawartość białka), resztki ze stołu (możliwość utuczenia świnki i brak cennych składników odżywczych), karmy i koncentraty dla trzody chlewnej (mają na celu utuczenie świnki), czekolada, alkohol, sól oraz mięso.
Warto pamiętać, że świnka miniaturowa jest łakomczuchem i należy obserwować, czy nie nabierają wagi, a w razie konieczności ograniczyć ilość pokarmu.
Produkty żywnościowe a miniświnka – skrótowa tabela
| Warzywa | buraki, brokuły, kalafior, cukinia, kabaczki, rzepa, ogórki itp. |
| kapusta, sałata, liście buraków, nać marchwi | |
| Zboże | pszenica, jęczmień, otręby, chleb |
| Białko | fasola, soja, orzechy |
| Inne | trawa (skubanie), siemię lniane, owoce (jako przysmak) |
| Produkty Zakazane | karma dla psów lub kotów, pasza dla trzody chlewnej (zbyt szybki przyrost masy), czekolada, mięso, alkohol, sól |
Pielęgnacja świnki miniaturki
Są to niezwykle czyste zwierzęta, nie czują się dobrze w brudzie, szczególnie w swojej klatce lub na wybiegu. Należy więc pamiętać o tym, by kilka razy w tygodniu czyścić klatkę, toaletę zwierzęcia i jego miejsce karmienia. Przy kąpaniu świnki miniaturki należy unikać dostępnych powszechnie mydeł czy szamponów, lepiej i bezpieczniej jest zaopatrzyć się w specjalny szampon dla zwierząt domowych. Nie należy zapominać również o pielęgnacji raciczek, które wymagają regularnej pielęgnacji, szczególnie jak zwierzę porusza się po błotnistym, wilgotnym podłożu przez dłuższy czas. Często na skórze pojawia się świerzb, któremu towarzyszy czerwone, niewielkie krosty i uporczywy świąd, należy wtedy udać się do lekarza weterynarii w celu podania preparatu przeciwpasożytniczego. Często cierpią również na łupież czy wysiękowe zapalenie skóry.
\W upalne dni należy zapewnić zwierzęciu schronienie przed słońcem oraz miejsce z wodą, ponieważ świnki nie posiadają gruczołów potowych, a optymalna temperatura dla świń to 18-22 stopnie Celsjusza. W przypadku trzymania świnki na wybiegu zewnętrznym konieczne jest stworzenie dla nich miejsca, w którym będą mieć sucho i ciepło, a także mieć schronienie przed wiatrem. Należy im również zapewnić możliwość przykrycia się, na przykład za pomocą słomy lub siana.
Zalecana jest również kastracja osobników między 2. a 6. miesiącem życia, by uspokoić burzę hormonów i zapobiec agresji czy wahaniom nastroju. Należy także regularnie szczepić i odrobaczać świnkę, nie tylko te przebywające całe dnie na zewnątrz, ale i te, które mieszkają w domu. Podstawowymi zabiegami pielęgnacyjnymi jest pielęgnacja skóry i szczeciny, czyszczenie uszu i pielęgnacja oczu, a także korekcja raciczek. Skóra świnek jest bardzo wrażliwa na promienie słoneczne, dlatego często występują na niej przesuszenia i podrażnienia przy zbyt długim przebywaniu na słońcu.
Zalety i wady świnki miniaturki
Mini świnka podczas spaceru na ulicy (źródło: wikipedia.org)
Zaletą świnek miniaturowej jest to, że są niezwykle inteligentne. Są niezwykle ciekawskie i aktywne, łatwo uczą się nowych rzeczy i lubią towarzystwo zarówno przedstawicieli swojego gatunku, jak i człowieka i innych zwierząt. Przez co potrzebują ciągłego zajęcia, można je również uczyć sztuczek i chodzenia na smyczy. Świnki można nauczyć korzystania z kuwety, przy trzymaniu w zagrodzie często załatwiają swoje potrzeby w jednym miejscu, co ułatwia utrzymanie miejsca w czystości.
Rycie w ziemi można wykorzystać przy pielęgnacji ogródka, wyjedzenia resztek warzyw z ziemi czy do spulchnienia ziemi. Nie uczulają, nawet alergików, dodatkowo są czystymi zwierzętami i nie posiadają żadnego charakterystycznego zapachu. Długo pozostają niewielkie i młode, dodatkowo oswojone uwielbiają pieszczoty i głaskanie. Żyją około 15 lat, dlatego idealnie nadają się na towarzysza i przyjaciela życia, a dodatkowo oferują naturalny nawóz do ogrodu i sprzątanie opadłych owoców z drzew. Są również nietypowym towarzyszem, który zapewni wiele radości i będzie zaskakiwał coraz to nowszymi faktami o sobie każdego dnia, dlatego nie można się z nim nudzić.
Inteligencja świnek może być jednak zgubna. Prosiak łatwo się nudzi, cały czas trzeba wymyślać nowe zabawy i się nim zajmować, a jeśli opiekun świnki tego zadania nie wykona — znajdzie sobie sam zajęcie. Zwykle jest to jednak rycie w parkiecie, wywracanie kwiatów i zabawa w ich ziemi czy obgryzanie ścian. Często również głośno wokalizują, gdy szukają zajęcia. Świnki posiadają własną hierarchię stada, mogą okazywać również zachowania dominujące i często próbują przejąć władzę nad człowiekiem. Często objawia się to naskakiwaniem, trącaniem i popychaniem. Dodatkową wadą jest obecność rui u samic, przez co mogą być humorzaste. By uniknąć tych problemów, można świnki wykastrować. Dzięki temu stają się one spokojniejsze, nie próbują walczyć o dominację i mają łagodniejszy temperament.
Rycie świnek również może być zgubne dla podłogi w domu czy trawnika w ogrodzie, dlatego należy im wyznaczyć miejsce, które będzie przeznaczone na spełnianie ich potrzeby. Alergików szczecina świnki nie uczula, jednak może ich uczulać słoma lub siano, które są niezbędnym elementem zagrody lub innego kąta dla świnek. Wadą jest również spora masa dorosłego zwierzęcia, przez co może być problemem wzięcie świnki na ręce albo zabawa z takim osobnikiem, gdy przez przypadek wpadnie na człowieka. Nie przepadają jednak za braniem na ręce, często wpadają w panikę przez otaczające i ściskające je ramiona ze względu na ich instynkt przetrwania w warunkach naturalnych. Czasami świnki bywają agresywne z różnych powodów, często jest to brak dostępu do podwórka. Może być spowodowana obecnością obcych ludzi na jej terytorium czy niekonsekwencją właściciela. Dodatkowo należy specjalnie pielęgnować świnkę ze względu na jej delikatną skórę.
Transport świnki miniaturki — jak się za to zabrać?
Najlepszym sposobem transportu świnki jest zakupienie specjalnie przystosowanego do wielkości świnki transportera, w którym będzie możliwe przewiezienie pupila samochodem do weterynarza lub do nowego właściciela. Można również wykorzystać do tego celu drugą osobę, która weźmie miniaturową świnkę na kolana (nie polecamy) i będzie w ten sposób kontrolować, jak zmienia się jej samopoczucie i jakie odnosi wrażenia podczas jazdy. Często jednak transport świnki wiąże się z wywołaniem u niej wielkiego stresu, przez co często może wpadać w panikę (szczególnie jeśli jest to jej pierwsza jazda samochodem lub nie ma przyjemnych wspomnień związanych z autami), próbować wyjść z kontenerka (często próby są udane, dlatego warto jest się zaopatrzyć w solidny transportem) lub mogą również załatwiać się do kontenera.
Mamy nadzieję, że w tym artykule uzyskałeś potrzebne ci informacje odnośnie świnek miniaturek 🙂 Jeśli nie zgadzasz się z jakąś informacją znajdującą się powyżej, napisz do nas 😉